Encyklopedja Kościelna/Agobard
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1873 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Agobard św., lub Aguebaud bp. lyonski, ur. r. 779, uczeń Leidrada (ob.), jego pomocnik na témże biskupstwie (od r. 813) i następca (od r. 815), jeden z najuczeńszych biskupów owego czasu, gorliwy obrońca Kościoła przeciw adopcjanistom (Adversus dogma Felicis Urgel:). Wydał téż kilka pism przeciw żydom, którzy podówczas zaczęli się wynosić nad chrześcjan (Epistola ad Matfredum; De insolentia Judaeorum) i wyjednywali sobie od cesarzy przywileje ze szkodą wiary chrześcjańskiej (ob. Liber de baptismo Judaicorum mancipiorum; Epistola ad proceres palatii contra praeceptum impium de baptismo Judaicorum mancipiorum, przeciw edyktowi z r. 828, którym Ludwik Pobożny, ces., zabronił chrzcić służących żydowskich, bez pozwolenia ich panów żydów). Zasługi jego przyćmiewa udział w detronizowaniu Ludwika Pobożnego r. 833. Agobard nietylko synom tegoż cesarza (Lotarjuszowi i Pepinowi) krok ten doradzał, lecz usprawiedliwiał (Liber apologeticus pro filiis Ludovici Pii Imp. advers. patrem), za co, gdy Ludwik do władzy powrócił, Agobard od biskupstwa odsądzony (835 r.), przez dwa prawie lata na wygnaniu zostawał. Przywrócony do łaski 837, † 840. Pamiątka jego w Martyrol. francuzkich jest pod d. 6 Czerwca. Oprócz pism wspomnionych wyżej, zostawił kilka innych: De grandine et tonitruis (przeciw zabobonnym mniemaniom); De picturis et imaginibus, pismo treści i stylu ksiąg karolińskich (ob.); De dispensatione ecclesiasticarum rerum, przeciw ówczesnemu łupieztwu; Liber contra Judicium Dei, przeciw rozpowszechionym tak zwanym sądom Bożym, i inne. Razem wszystkie dzieła (Opera S. Agobardi) wydał Papirius Massonus, Paris. 1605 (przytém dwa listy Leidrada), krytyczniej Baluzius (S. Ag. Opp. item epistolae et Opuscula Leidradi et Amulonis (ob.), Paris. 1666, 2. vol. 8°); powtórzone w Bibliotheca PP. (ob.) Gallandii t. XIII, Coloniens. t. IX. Parisien. t. IX; ap. Bouquet, Recueil des histor. VI. 356; ap. Migne, Patrolog. lat. t. 104. X. W. K.