Encyklopedja Kościelna/Adolf Nassauski
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Adolf Nassauski, cesarz rzymski, 1292—1298. Po śmierci Rudolfa Habsburgskiego, niemieccy książęta nie obrali na cesarza jego syna, Albrechta, głównie z powodu jego chciwego i okrutnego charakteru. Arcybis. moguncki Gerhard von Eggenstern pokierował wyborami tak, że korona cesarska dostała się Adolfowi z Nassau (w Maju 1292). Lecz Adolf był biedny i koszta elekcji mógł zaledwie pokryć pieniędzmi, pożyczonemi od arcybiskupa Moguncji. Chciał on z posiadania korony cesarskiej skorzystać, ku powiększeniu potęgi swego rodu i w tym celu połączył się z Bawarją i Hessją. Z królem angielskim Edwardem I wszedł w przymierze przeciwko Francji, pod warunkiem, że za to dostanie 100,000 marek srebra, z których Edward rzeczywiście wypłacił mu 30,000. Za 12,000 kupił od Albrechta Grubego kraj, którego ten ostatni nie miał prawa sprzedawać. Synowie Albrechta i stany Turyngji o ustąpieniu owego kraju słyszeć nie chcieli, a Adolf zebrał na swoją obronę wojsko, złożone z rozbójniczych rycerzy i innego motłochu; synowie czekali, dopóki samo to wojsko się nie rozpierzchnie i napadli pod Mühlhausen na Adolfa, który omal nie został zabity. W rok później Adolf znowu napadł na Miśnję. Te napady powtarzały się przez 5 lat. Najpotężniejsi książęta niemieccy w 1297 zawarli związek z Albrechtem austrjackim przeciwko Adolfowi. W Marcu 1298 wyruszył Albrecht pko Adolfowi, ku brzegom Renu; wkrótce potém elektorowie: moguncki, saski, brandeburgski, ogłosili Adolfa za złożonego z tronu cesarskiego, a na jego miejsce obrali Albrechta. Adolf dobrowolnie ustąpić nie chciał, licząc na pomoc miast nadreńskich i na wierne mu rycerstwo; lecz pod wsią Gellheim, w okolicach miasta Worms, pobity, z niewiadomej ręki śmierć znalazł (2 Lipca 1298 r.). Albrecht, który zawsze zapierał się, że nie z jego ręki zginął Adolf, został cesarzem wybrany w Frankfurcie 27 Lipca t. r. (Gams).
