Encyklopedja Kościelna/Abbrewiatorowie
| <<< Dane tekstu | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
|następny=Encyklopedja Kościelna/Abdiasz}} |strona indeksu=Encyklopedia kościelna (tom I) |inne= |wikipedia= }}
Abbrewiatorowie, są to notarjusze, albo sekretarze kancellarji papieskiej. Wzmianki o nich znajdujemy na początku XIV w., ale niedługo Paweł II (1466) zniósł ich; później znowu przywróceni zostali. Znakomitsi z nich otrzymywali godność prałatów. Sobory miewały także tej nazwy urzędników, tak np. Eneasz Silvius (późniejszy Papież Pius II) był Abbreviator major, to jest naczelnikiem abbrewiatorów na soborze bazylejskim. S.
