Drugi rozbiór

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Maria Konopnicka
Tytuł Drugi rozbiór
Pochodzenie Śpiewnik historyczny
Wydawca Gebethner i Wolff
Data wyd. 1919
Druk W. L. Anczyc i S-ka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
DRUGI ROZBIÓR.
(1793).

Czy ty, Polsko, idziesz do dna,
Na tej nieszczęść fali?
— Już zwołany sejm do Grodna,
Pod wodzą Moskali.

Brzęczą ruble i dukaty,
Siewers złoto liczy:
— Dajcie podpis, pany braty,
Dla naszej zdobyczy!

Dajcie podpis na tym sejmie
Że Caryca — pani,
A wy że jej niewolniki,
I wierni poddani! —

Dla nas ludu trzy miljony,
Litwa i Podole —
Dla nas Wołyń — a Prusakom
Nadgoplańskie pole! —

Zakrzyknęła garstka prawych,
Z miejsca się porwała —
Patrzą — a tu w okna sali,
Zatoczone — działa!


Patrzą, aż tu w oknach sali
Błyszczą karabiny,
— Protestujem! — krzykną śmiało,
Polski wierne syny.

Na kibitki ich porwali
Z tym rozpaczy krzykiem,
Popędzili w śniegi, lody,
Śladem — za Sołtykiem.

A ci zdrajcy milczkiem siedzą,
Pospuszczali oczy,
Jakiś wielki ciężar hańby
Pierś ich głazem tłoczy...

Siedzą milczkiem — ale w duszy
Głos im woła wielki,
Sprzedajecie wrogom wolność,
Ziemi rodzicielki! —

Podpisali zdradę milczkiem,
I wyszli panowie:
A odtąd się sejm grodzieński,
— Niemym sejmem — zowie.

Choć on: Niemy — jest w nim przecie
Wielki krzyk dziejowy:
— Już wy nigdy nie zmyjecie
Hańby z waszej głowy!




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.