Do Deotymy (Konopnicka)

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Marya Konopnicka
Tytuł	Ludziom i chwilom
Podtytuł	III. Do Deotymy
Pochodzenie	Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom VI
Wydawca	Nakład Gebethnera i Wolfa.
Data wyd.	1915
Druk	G. Gerbethner i Spółka
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Indeks stron

›››

[15]

III. DO DEOTYMY^[1].

CHWILA Z POGRZEBU ODYŃCA^[2].

Taką cię widzę, jakom cię widziała:
W rozjęku dzwonów, w chorągwianym szumie,
W czerni, lic bielą podniesionych biała,
Idziesz dostojna i w górnej zadumie,
Jaka przystoi pieśniarce tej ziemi,
Gdzie kamień płacze, a ludzie są — niemi.

Za tobą zbity tłum, jak wojsko płynie...
Krzyż mu sztandarem, a proporcem trumna;
A ty hetmanisz tej całej drużynie,
Spokojna, prosta, milcząca i dumna.
Majestat bólu i królewskość męki
Masz w czole, laur wykwita ci z ręki.

Nie wiem, gdzie pójdzie i gdzie tłum powiedzie
Twoja natchniona i żałobna postać;
Lecz lud, któremu ty idziesz na przedzie,
Między grobami nie może się zostać.
On musi wrócić z cmentarzy na boje
Ducha, przez pieśń twą i hetmaństwo twoje!

D. 25 maja r. 1897.

 Autorka dołączyła do powyższego wiersza Uzupełnienie: Na cześć Elizy Orzeszkowej.

1. Deotyma (Jadwiga Łuszczewska) — poetka ur. 1840, um. 23 września 1908. Deotyma odpowiedziała na ten wiersz poetycznym listem z d. 7/VI t. r. umieszczonym w »Pamiątce z jubileuszu Deotymy (1852-1897)« (Kraków 1901, str. 40) a przedrukowanym w Tygodniku III. 1910, II, 872.
2. Antoni Edward Odyniec — druh Mickiewicza, poeta, ur. 1804, um. 17 stycznia 1885 w Warszawie.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.