Doświadczone sekreta smażenia konfitur i soków/Sok różanny

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Florentyna Niewiarowska
Wanda Malecka
Tytuł Doświadczone sekreta smażenia konfitur i soków
Podtytuł oraz robienia konserw, galaret, marmolad, lodów, wódek, likierów, nalewek, ratafij, najrozmaitszych konserw owocowych w spirytusie i occie, owoców suszonych w cukrze i t. p.
Data wyd. 1880
Druk Drukarnia Narodowa (Manieckich)
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Sok różanny.

Bardzo dobry jest sok różanny, szczególniej dla swego miłego zapachu. Wziąć cztery litry bardzo dojrzałego agrestu i rozetrzeć go wałkiem w dojnicy, potem przecisnąć przez rzadki płócienny woreczek i tym sokiem nalać taką ilość listków różannych, ile obejmie. Listki róźane muszą być z róży cukrowej, które zwykle się smaży. Żadne inne być nie mogą. Listeczki różane przebrać czysto, oczyścić z żółtego proszku i obciąć białe końce nożyczkami. Niech tak nalane listki sokiem agrestowym postoją przez dwadzieścia cztery godzin. Potem przecisnąć znowu sok przez rzadki płócienny woreczek, dać do rynki kamiennej i na litrę tego soku wziąć jeden kilogr. i ćwierć cukru. Cukier porąbać w drobne kawałki, wlać sok do niego i nie stawiać na kuchni, aż się cukier rozpuści. Wtedy gotować z początku na mocniejszym ogniu, później na słabszym do zwykłej gęstości soku, starannie szumując. Ostudzony zlać w małe, czyste, suche butelki i przechować w suchem i chłodnem miejscu.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Wanda Malecka, Florentyna Niewiarowska.