Doświadczone sekreta smażenia konfitur i soków/Galareta winogronowa
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Doświadczone sekreta smażenia konfitur i soków |
| Podtytuł | oraz robienia konserw, galaret, marmolad, lodów, wódek, likierów, nalewek, ratafij, najrozmaitszych konserw owocowych w spirytusie i occie, owoców suszonych w cukrze i t. p. |
| Data wyd. | 1880 |
| Druk | Drukarnia Narodowa (Manieckich) |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Dojrzałe winogrona podusić dobrze łyżką w misce, potem dać do płóciennego rzadkiego woreczka i wycisnąć mocno. Na litrę soku wziąć trzy ćwierci kilogr. cukru, porąbać go w drobne kawałki, nalać sokiem i postawić niech się cukier dobrze rozpuści. Potem postawić na mocny ogień i gotować starannie szumując. Przy końcu dosmażać na wolnym ogniu. Winogrona dość prędko galarecieją, co zresztą zaraz poznać, wziąwszy kilka kropel na nóż i ostudziwszy je prędko. Ogółem postępować dalej, jak wyżej w uwagach o smażeniu galaret podano. Galareta ta powinna być czysta bez cedzenia. Ponalewać jeszcze gorącą łyżką do słoików, a po wystygnięciu na drugi dzień, przykryć angielską bibułką umaczaną w rumie. Obwiązać jeszcze z wierzchu papierem i przechować w suchem i chłodnem miejscu. — Bardzo dobra i orzeźwiająca galareta.
