Czem się za młodu skorupka napoi, tem na starość trąci
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Czem się za młodu skorupka napoi, tem na starość trąci |
Pochodzenie | Upominek z prac Stanisława Jachowicza |
Wydawca | Jarosław Leitgeber |
Data wyd. | 1902 |
Miejsce wyd. | Poznań |
Źródło | Skany na commons |
Indeks stron |
„Mój Wiesławku ukochany!
Czyż doczekam się odmiany?
Zawsze będziesz psoty płatał,
Po ogródku tylko latał
I czas drogi próżno trwonił,
Ptaszki i motylki gonił?“
Tak raz matka narzekała
I łzą gorzką się zalała;
A Wiesławek rósł w niecnocie,
Matka w smutku i kłopocie.
Próżne prośby, napomnienia,
On skłonności nie odmienia.
Wzrósł Wiesławek na Wiesława:
Łamał boskie, ludzkie prawa,
Za błyskotką marną gonił,
Kłamał, krzywdził i czas trwonił
I umarł w nędzy pod płotem.
Jakim jesteś w dzieciństwie, takim będziesz potem.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cf/Upominek_z_prac_Jachowicza_page012a.jpg/80px-Upominek_z_prac_Jachowicza_page012a.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/62/PD-icon.svg/20px-PD-icon.svg.png)