Człowieka znać po skórze

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Człowieka znać po skórze
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

[196]

11. Człowieka znać po skórze.

Małpa z liszką niegdy mówiła,
A przed nią sie barzo chełpiła,

Powiadając o swym ślachectwie
I o przodków swych bogactwie.
Liszka, widząc tę jej butę,        5
Iż tak troi swoję kutę,
Pomału sie uśmiechnęła
I taka mówić poczęła:
„Znać po tobie, siostro miła,
„Iżeś sie tak wspanoszyła;        10
„Chociażby nie powiadała,
„Po skórzebych co poznała“.
Prawdaciem sama ukaże,
Kto jest prawy, a kto też łże;
Słować nic nie pomagają,        15
Bo samę rzecz ludzie znają.

[197] Rimicius: D (156) Do vulpe et crocodilo. [H 37 Ἀλώπηξ ϰαὶ ϰροϰόδειλος]. C (163) Lisska a zwijře krokoýl, kožij podobne k rysu, ale mnohem wĕtssij.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.