Człowiek, choć w życiu cnotliwy,
Choć z prostej nie zbacza drogi
Nie będzie przecież szczęśliwy
W tym razie, gdy jest ubogi. Nie wybawią go i z nędzy Same cnoty bez pieniędzy. Pieniążki, lube pieniądze,
Wy macie czarowną siłę, Wy wszystkie spełniacie żądze Z wami to życie jest miłe. Oj tak tak, oj tak tak Z wami to życie jest miłe.
Ten co ma krasne lica
O świetnej karyerze marzy,
Wdziękami swemi zachwyca,
Jednak się djabelnie sparzy. Nie wybawią go i z nędzy Krasne lica bez pieniędzy. Pieniążki, lube pieniądze, Wy macie i t. d.
I ten co z rozumu słynie,
Pisze książki, takowe czyta,
Jednak go bieda nie minie,
Gdy próżna kieszeń zawita. Nie wybawią go i z nędzy Same książki bez pieniędzy. Pieniążki, lube pieniądze, Wy macie czarowną siłę Wy wszystkie spełniacie żądze Z wami to życie jest miłe. Oj tak tak, oj tak tak Z wami to życie jest miłe.