Przejdź do zawartości

Cudze piórka

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Klaudia Łukaszewicz
Tytuł Cudze piórka
Pochodzenie Ból Ptaszęcia
Skarbnica Milusińskich Nr 10
Wydawca Wydawnictwo Księgarni Popularnej
Data wyd. 1931
Druk Sz. Sikora
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Elwira Korotyńska
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Cudze piórka.

Ptaki chciały sobie wybrać nowego króla, to też pewnego razu zrobiły w lesie ogromne zebranie. Najwięcej głosów miały za sobą: orzeł z powodu siły, i paw dla piękności piór. Lecz kawka nie była z tego rada. Nie miała ona co prawda ani pięknych piór, ani potężnego dziobu, ale posiadała spryt. Poszła więc do gniazda pawia, zebrała wszystkie zgubione przezeń pióra i powtykała je między swe własne. Następnie umalowała sobie jeszcze dziób i nogi na żółto i tak wystrojona wróciła na zebranie i zajęła miejsce między pawiem i orłem.
Początkowo wszystkie ptaki ze zdziwieniem spoglądały na nieznanego im towarzysza, gdyż nikt kawki nie poznał. Lecz paw, gdy bliżej się przyjrzał, domyślił się, skąd pochodzi ta piękność i zawołał:
— Te pióra do mnie należą, gdyż zostały mi ukradzione!
A inne ptaki za nim:
— Precz ze złodziejem!
I zaczęły wyskubywać kawce pawie pióra, a przytem wyrwano jej sporo i jej własnych. Wyśmiana i półnaga kawka musiała ratować się ucieczką.

KONIEC.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Klaudia Chmyznikowa i tłumacza: Elwira Korotyńska.