Charon i dusze
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Charon i dusze |
| Pochodzenie | Poezye Alexandra Chodźki |
| Data wyd. | 1833 |
| Druk | Nowa Drukarnia Pompejusza i Spółki |
| Miejsce wyd. | Poznań |
| Tłumacz | Aleksander Chodźko |
| Pochodzenie oryginalne | Chants populaires de la Grèce moderne |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór |
| Indeks stron | |
CHARON I DUSZE.
Ojczyzna, autor i powód utworzenia téj piosnki, są niewiadome.
Co tak w tych kniejach szumi i ciemnieje?
Czy słota leje, czy wiatr drzewa chwieje?
Ni słota leje, ni wiatr drzewa chwieje,
Charon z duszami przejeżdża te knieje.
Młodzi szli przodem starce idą wtyle,
A dzieci rzędem siedziały na koniu.
„O nasz Charonie! przy jakiém błoniu,
Przy jakiéj rzece zatrzymaj się chwilę,
Poczekaj chwilę, starce się napiją,
Młodzi zabawią, dzieci kwiatów zbiorą.“
„Nie nie! przy żadnej rzece, żadną porą
Charon nie czeka. Jak przyjdą po wodę
Matki, sieroty i młodzi i młode,
Poznają mężów, ojców, przyjacieli,
A w ów czas, w ów czas kto was tam rozdzieli.“
