Biblia Gdańska/List powszechny Świętego Iakuba Apostoła 3
I. Ięzyk człowieka Chrześciańskiego zwiąskami wiary i miłości świętéy ma bydź hamowany 1 — 7. II. pożytki ięzyka 8 — 14. III. mądrości ludzkiéy różność od niebieskiéy 15 — 18.
Niechay was nie wiele będzie[1] nauczycielami, bracia moi! wiedząc, że ciężysz sąd odniesiemy.
2. Albowiem w wielu upadamy wszyscy; ieźli kto nie upada w słowie, ten iest doskonałym mężem, który téż może na wodzy trzymać i wszystko ciało.
3. Oto, koniom wędzidła w gęby wprawuiemy, aby nam powolne były, i wszystkiém ciałem ich kieruiemy.
4. Oto, i okręty choć tak wielkie są, i tęgimi wiatrami pędzone bywaią; wszak i naymnieyszym styrem bywaią kierowane, gdziekolwiek iest wola sternikowa;
5. Tak i ięzyk mały iest członek, wszakże bardzo się wynosi. Oto, maluczki ogień, iako wielki las zapala!
6. I ięzyk iest ogień i świat niesprawiedliwości; takci iest postanowiony ięzyk między członkami naszymi, który szpeci wszystko ciało, i zapala koło urodzenia naszego, i bywa zapalony od ognia piekielnego.
7. Albowiem wszelkie przyrodzenie i dzikich zwierząt, i ptaków, i gadzin, i morskich potwór bywa okrócone, i iest okrocone od ludzi;
II. 8. Ale ięzyka żaden z ludzi okrócić nie może, który iest nieokrócone złe, i pełne iadu śmiertelnego.
9. Przezeń błogosławimy Boga i oyca, i przezeń przeklinamy ludzi, którzy na podobieństwo Boże stworzeni są;
10. Z iednychże ust wychodzi błogosławieństwo i przeklęctwo. Nie tak ma bydź bracia moi!
11. Izali zdróy z iednego źrzódła wypuszcza i słodką i gorzką wodę?
12. Izali[2] może, bracia moi! figowe drzewo przynosić oliwki, albo winna macica figi? Tak żaden zdróy słonéy i słodkiéy wody oraz nie wydawa.
13. Ieźli kto iest mądry i umieiętny między wami, niech pokaże dobrém obcowaniem uczynki swoie w mądréy cichości.
14. Ale ieźli macie gorzką zawiść i zaiątrzenie w sercu waszém, nie chlubcież się, ani kłamaycie przeciwko prawdzie.
III. 15. Nie iestci ta mądrość z góry zstępuiąca, ale ziemska, bydlęca, diabelska.
16. Bo gdzie iest zawiść i zaiątrzenie, tam i rosterki, i wszelaka zła sprawa.
17. Ale mądrość, która iest z góry, nayprzódci iest czysta, potym spokoyna, mierna, powolna, pełna miłosierdzia i owoców dobrych, nieposądzaiąca, i nieobłudna.
18. Ale owoc sprawiedliwości w pokoiu bywa siany tym, którzy pokóy czynią.
 List powszechny Świętego Iakuba Apostoła 2 |
List powszechny Świętego Iakuba Apostoła 3 Biblia Gdańska |
List powszechny Świętego Iakuba Apostoła 4  |
|