Beatus ille

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Aleksander Kraushar
Tytuł	Beatus ille
Pochodzenie	Antologia współczesnych poetów polskich
Wydawca	Księgarnia Maniszewskiego i Meinharta
Data wyd.	1908
Druk	Aleksander Ripper
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cała antologia;
	Indeks stron

›››

ALEKSANDER KRAUSHAR

ur. 1843 r. w Warszawie. Najstarszy współpracownik »Tygodnika Illustrowanego«. Pisma poetyckie: »Listki« 1863, »Tytan i Aryan z Koryntu« 1866 (1889). »Strofy« (dwa wydania). »Strofy jesienne«. Wydał nadto wielką ilość prac historycznych.

BEATUS ILLE...

I.

Są dusze wielkie z niebios zesłane.
By ziemskim duszom panować;
W hartowną męstwa stal przyodziane,
Idą niebaczne na ból, zawody,
Pustynie ziemskie zmieniać w ogrody
I ludziom niebo zwiastować...

II.

W duszach tych wzniosłych, już dni dziecięce
Nadziemskie budzą wrażenia;
Dla jednych skarbem: gwary ptaszęce,
Baśń o królewnie, fletnia wioskowa...
Będą to z czasem — lutniści słowa.
Będą to męże natchnienia...

III.

Inne — na wzgórek biegną o świcie
Wschód słońca witać i zorzę;
I szukać blasków w nieba błękicie...
Gdy pendzel chwycą do dłoni śmiałej,
Ujrzysz jak w martwe płótna kawały,
Przeleją myśli swe boże...

IV.

Innym zaduma chmurzy blask czoła.
Za ziemskie ścigając cele —
Kreślą na piasku: kwadraty, koła,
Siedzą bieg planet śród jasnej nocy;
Będą to z czasem mędrcy, prorocy,
Odwiecznych prawd krzewiciele...

V.

Jednym z nich ludzkość wawrzyny splata
Posągi stawia spiżowe;
Udziałem innych — zawody świata...
A gdy ich walka z losem się znuży,
Znajdują w końcu życia podróży
Bolesne wieńce cierniowe...

VI.

Stokroć szczęśliwy, kto w jutrzni życia
Nie czuł za rajem tęsknoty;
Komu się ziemia śmieje z powicia...
Ten w śnie rozkosznym dążyć nie będzie
Tam, gdzie się łamią w wieszczym zapędzie
Duchowych orłów poloty...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Aleksander Kraushar.