Antologia bajki polskiej/Stanisław Jachowicz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Antologia bajki polskiej |
| Wydawca | Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1915 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
1796—1851.
Jachowicz jest twórcą nowego rodzaju bajki w Polsce: bajki niealegorycznej. Według niego: »istotą apologu nie jest alegorja, lecz przykład, a dla dziecka niema jaśniejszego przykładu jak wskazanie na drugie dziecko«. To też bohaterami bajek i powiastek Jachowicza są po większej części dzieci. Jachowicz jest pierwszym polskim fabulistą piszącym wyłącznie
dla dzieci. Aby im uprzyjemnić nauki moralne wprowadza do swych bajek świat przyrody:
»Dziateczki, ja was z raju szczęścia nie wywiodę,
nie zasadzę was w gmachach, tego nie lubicie,
w polu, w lesie w ogródku pędzić będziem życie«.
I te bajki, których akcja rozgrywa się »w polu, w lesie, w ogródku« należą według mnie do najlepszych utworów poety. »Przykłady« mają nieporównanie mniejszą wartość artystyczną.
