Przejdź do zawartości

Śpiewy historyczne (Niemcewicz)/Zygmunt August

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Julian Ursyn Niemcewicz
Tytuł Zygmunt August
Pochodzenie Śpiewy historyczne
Data wyd. 1816
Druk Drukarnia nro 646
przy Nowolipiu
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Galeria grafik w Wikimedia Commons Galeria grafik w Wikimedia Commons

ZYGMUNT AUGUST,
Śpiew Historyczny.
ur. r. 1528, † 1572


1.

Wwyniosłym gmachu dwóch narodów siany
Już sie zebrały na dniu uroczystym,
Poważny senat i święte kapłany,
I stan rycerski z bułatem stalistym.

August na tronie siadł z berłem w prawicy,
W około świetni państwa urzędnicy.

2.

Chodkiewicz z Kmita podnosili laski,
Na litéy szacie mieli drogie zpiecie,
Dzierżał buławę Mikołay Sieniawski,
Miecz niósł Zborowski, Radziwił pieczęcie,
Zdiąwszy kołpaki, witał naród Pana:
A w tym Augusta mowa usłyszana:

3.

„Ostatni z królów waszych pokolenia,
„O dzieci moie, na tom was zgromadził,
„Bym wam ogłosił świetne powodzenia,
„Z wami o dobru powszechném się radził,
„Żyzne Inflanty z porty obszernemi,
„Już połączone z dziedzictwy naszemi.

4.

„Chwała się Polskie okryły rycerze,
„Roman Sanguszko srogiego Wasila,
„Po trzykroć gromi i Ule mu bierze,
„Pod Newlem dzielny oręż Radziwiła,
„Zwycięża, Łaski pędzać naiezdnika,
„Pod Oczakowem obozy zatyka.

5.

„ Jesteśmy możni, bedziem poteżnemi,
„Jeźli ta Litwa z któréy ród moy wiodę,
„Z koroną Polska śluby braterskiemi,
„Złączy się w iedno, dziełem wspólnéy zgody,
„Czegóż, nim umrę, wiecéy mogę żądać,
„Jak ieden naród w dzieciach mych oglądać.

6.

Łączmy sie wiecznie, zawołał seym cały,
W tym dway rycerze weszli z chorągwiami,
Na iednéy pogoń, w drugiéy orzeł biały,
Obiedwie były owite laurami,

Litwin z Polakiem na współ sie uieli,
Gmach głosem zadrżał, nic nas nie rozdzieli.

7.

Gdy łzy radosne nie ieden wylewa,
Aż Jan Przerębski wielki Kanclerz Państwa,
Xiecia Pruskiego do przysięgi wzywa,
I do wyznania wiernego poddaństwa,
Zbliżył sie Albrycht nie bez skrytéy trwogi,
Klęknął, i króla uścisnął za nogi.

8.

August mu daiac chorągiew rozwita,
„Jasności waszéy rzekł: odtąd powierzam,
„To xiestwó Pruskie, te ziemie obfita,
„I na znak hołdu tym mieczem uderzam,
„W nagrodę własnéy i przodków twych cnoty,
„Od króla twego przyim ten łańcuch złoty.

9.

„Bądź xiąże wiernym królestwu zacnemu,
„Królom co na was tyle łask wyleli,
„Stań sie przydatnym dobru powszechnemu,
„I wspólnych z nami miéy nieprzyiacieli,
„Pamietay że Bóg w słuszności wymiarze,
„Prędzéy czy poźniéy niewdzięczników karze.




Zygmunt August.
z Muzyką P. Kurpińskiego


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Julian Ursyn Niemcewicz.