Jadwigo święta, z cnot swoich przesławna,
Ciebie ma we czci naród polski zdawna, I za patronkę przed Bogiem uznaje, Opiece twojej poleca swe kraje.
W małżeńskim stanie jaśniałaś cnotami,
Bóg cię obdarzył licznemi dziatkami: Przez powściągliwość co z mężem ślubujesz, Godny małżonkom przykład zostawujesz.
Fundujesz klasztor, zbierasz dziewic grono,
Mieścisz w nim córkę Bogu poświęconą, I sama biorąc sukienkę zakonną, Dajesz się Bogu na służbę dozgonną.
W modlitwach, postach byłaś ustawicznych,
Ubogim służąc w potrzebach ich licznych: Słynęłaś darem proroczym, cudami, Wstawiaj się prosim do Boga za nami.
Boże co w świętych przedstawiasz nam wzory,
Pogardy świata, głębokiej pokory: Spraw to abyśmy ich przykładem żyli, Ciebie kochali a światem gardzili.
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).