Strona:Jean Webster - Właśnie Inka.pdf/124

właśnie w czasie Bożego Narodzenia pieniądze są specjalnie potrzebne.
 — Ale czy dziewczęta zechcą wyrzec się swej pensji?
 — Zrobimy tak, że zechcą! — rzekła Inka. — Zwołamy walne zgromadzenie i wygłosimy mowę. Potem każda osobiście i jawnie będzie musiała oddać swój głos. Wobec całej szkoły żadna nie będzie śmiała odmówić.
 Od żaru, z jakim Inka mówiła, stanęły w płomieniach obie jej przyjaciółki.
 — To dobry pomysł! — rzekła Ludka.
 — Już samo urządzenie domu byłoby wyborną zabawą — rzekła Zuzia — prawie tak dobrą, jak własne wesele.
 — Właśnie — potwierdziła Inka skinieniem głowy — ci staruszkowie całe lata nie mają sposobności zobaczenia się. Przywrócimy im ich miesiąc miodowy.
 Przez całą następną godzinę Inka zajęta była pozornie geometrją, ale w duszy pilnie szyła poszewki, prześcieradła i obrusy. Jako, że to był wtorek, godzina od ósmej do dziewiątej przeznaczona była „dobrym manierom“. Panienki z wdziękiem schodziły po schodach, wchodziły do salonu, anonsowane przez Klarę Dubois, która