Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 3 Mowy.djvu/149

można, co zaledwie podobna, odłączyć co we mnie od Rzeczypospolitej, sadzę że nawet dla mych osobistych powodów należało mi pragnąć i pożądać tej przygody do podwyższenia mej sławy. I w rzeczy samej, że porównam dzień twój najweselszy z moim najsmutniejszym, czego, myślisz, mąż mądry i prawy pożądać więcej powinien czy tak wyjść z ojczyzny, iżby wszyscy jego spółobywatele życzyli mu zdrowia, pomyślności, powrotu, co się umie zdarzyło, czy, co ciebie odjeżdżającego spotkało, żeby g0 wszyscy przeklinali, jemu złorzeczyli i myśleli, oby to była twoja jedyna i ostatnia podroż? Gdyby, świadczę się bogi, taka powszechna nienawiść, zwłaszcza sprawiedliwa i zasłużona, na mnie się zwaliła, przełożyłbym wszelkie wygnanie nad wielkodrządy jakiejkolwiek prowincyi.
 XV. Ale idźmy dalej: jeżeli owa bardzo burzliwa pora mego odjazdu lepsza jest od twojej najspokojniejszej, po coż mam inne porównywać, u ciebie pełne hańby, u mnie godności’ Mnie pierwszego stycznia, w dniu, który po mojem zejściu i upadku pierwszy dla Rzeczypospolitej zajaśniał, licznie zgromadzony senat wsrod obywatelstwa, które się z Italii zbiegło, na przedstawienie sawnego i zielnego męża, P. Lentula, z przyzwoleniem ludu Rzymskiego jednogłośnie przywołał. Mnie senat swoją uchwała i listami konsularnemi zagranicznym narodom, naszym legatom i urzędnikom, me jako osieroconego z ojczyzny tułacza, jak ty Insubrze śmiałeś powiedzieć, ale, jak sam się senat wyraził, jako obywatela i zbawcę Rzeczypospolitej polecił. Jam był jedyny którego ratując senat osądził, że mu należało odezwą i pismem konsula wezwać pomocy wszystkich obywateli z całej Italii, którzy Rzeczpospolitą ocaloną mieć chcieli. Dla zachowania mojej osoby cała Italia w jednym czasie, jakby za danym znakiem, do Rzymu się zbiegła: dla mego ratunku P. Lentulus, mąż pierwszego rzędu i najlepszy konsul, Kn. Pompejusz, sławny i niezwyciężony obywatel I ‘n.ni najprzedniejsi mężowie, mieli mowy do licznie zgromadzonego ludu wśród powszechnych oklasków. O mnie senat uchwalił na wniosek Kn. Pompejusza, który pierwszy na to głosował, że ktoby się powrotowi memu sprzeciwiał, za nieprzyjaciela miany będzie; i ta o mnie uchwała senatu tak była napisana, że tryumf nikomu w chubniejszych wyrazach, jak mnie ratunek i powrót, nie był przyznany. W mojej sprawie, kiedy wszyscy urzędnicy wydali swe