Ta strona została uwierzytelniona.
GOPŁO I LECHOWA GÓRA.
Tysiąc wspomnień jak flota pływa w sercu mem,
Jasno mi jak przy zorzy! Jak na wiosnę błogo!...
Lecz nie jestże to złudą?... Nie byłoż to snem?...
Widoki tak czarowne tylko śnić się mogą!
∗
∗ ∗ |
Kiedyż jeszcze tobą zasnę,
O mój śnie nad sny?
Szłam przez wody wielkie, jasne,
Przez rosy i mgły.
Szelest wodny mówi, wzrasta
W stu pokoleń szmer...
Wśród nich widzę, jak duch Piasta
Dziejów wiedzie ster.
Jego łódką wieczna chwała,
Jego wiosłem własny trud,
Jego czołem Polska cała,
Jego sercem lud!
Duch Popiela, drżąc z daleka
U wieżycy strasznych bram,
Patrzy w Piasta i narzeka:
»On z narodem, — a ja sam!«
I znów cichną dziejów burze,
I za duchem znika duch...
Tylko pluszczą wodne róże
I łabędzi błyska puch.
