Ta strona została uwierzytelniona.
KRAŚNA GÓRA.
KRAŚNA GÓRA.
Litewskich dolin i gór kochankowie,
Co się w litewskiej kochacie naturze,
Ja wam zaśpiewam piosenkę o górze,
Piękniejszej górze, niż wyśpiewać w słowie.
Z początkiem świata poczęte jej dzieje,
A jednak młodość wiecznem jej wezgłowiem,
Wieczna na czole jej młodość jaśnieje,
— A jak się stało, opowiem.
Pierwszej jutrzenki powitana tchnieniem,
Ziemia swą miłość ku niebu poczęła,
Chciała się złączyć ze świętym promieniem,
I pełną piersią ku niebu westchnęła.
I na miłosnem tęsknoty westchnieniu
Podrosła w niebo, ubrała się w kwiaty,
I strumień czysty — i w czystym strumieniu,
Jak w sercu, nieba odbiła szkarłaty!
