Strona:Siostry bliźniaczki from Kuryer Codzienny Y1896 No16 part2.jpg

swój wpływ nad hrabią chce wymódz na nim zapis dla siebie całego majątku, którego pożąda, pomimo pięknych słów o marności rzeczy ziemskich! Jezuita! Czyż nigdy nie zrozumiesz, że ksiądz, gdy robi coś dobrego, to zawsze ma jakiś cel ukryty i korzyść własną na widoku.
 — Gilbercie, nie mów do mnie w ten sposób! — przerwała Henryka.
 — Dlaczego mam się krępować?
 — Nie poniewieraj wiary mojej!
 — Twoja wiara, to brednie i szarlatanerya, dobre do zawracania głów pensyonarkom klasztornym, ale człowiek rozsądny pogardza onemi. Powtarzam ci, że twój kuzyn jest oszustem!
 — A jednak sam przyszedł nam z pomocą.
 — A tak — dał bilet pięćsetfrankowy! Czyż nie rozumiesz jezuickiego wybiegu, kryjącego się w tej jałmużnie? To, co ty nazywasz czynem miłości chrześciańskiej, jest według mnie rachunkiem człowieka, mówiącego sobie: Dam im pięćset franków, za które zyskam sobie ich wdzięczność, gdy tymczasem sam będę mógł skraść ich miliony!
 — Gilbercie! — zawołała Henryka oburzona — podobne podejrzenie jest niegodziwością.
 — To nie podejrzenie, to pewność.
 — Skoro takie jest twoje przekonanie, to należało jechać do Fenestranges.
 — Nie głupim narażać się na tyle niebezpieczeństw po to, by wypędzono mnie z pałacu i jeszcze szydzono ze mnie! Za nic!
 — Nie znasz go wcale, gdyż Raul jest człowiekiem szlachetnym, uczciwym i krewnym, gotowym do wszelkich ofiar.