Strona:Rej Figliki 141.jpeg

 Od słowa wznieść imiesł. cz. przeszłego — wzniowszy A₈; bezokoliczniki, przyść E₆b, wynić (pisano wynidź) A₈b obok wyniść B₃b, E₆b, wynidzie Cb, wynidą D₅, podź E₈, pomy C₅b = pójdźmy, czyść A₂, A₂b = czytać, przeczedł A₂, przeczedszy A₂b, przeczytając Db; od rość — roście C₇b, od obiec — obieżemy A₇b; pomnię D₂, pomniąc E₇; od grześć = grzebać: podrzebiali B, grzebiono B₂, pogrzebion E₆b, pogrzebiono E₆b, zową B₂b, C₈b, rże D₆ dziś = rży, uwre D₆b, od uwrzeć, zamkniono B₂b, musił E₇b, kołace B₈, szepcą A₅, C₄, skakają E₄, obok skaczą B₈b; od łapać łapa B₇b, dziś = łapie, łapają D₅, łapaj D₂b, łapajcież D₄, od piskać E₈ — piszcze E₄ (dziś = piszczy, od piszczeć), piskając, piskał.
 WŁAŚCIWOŚCI SKŁADNI. Ze składni rządu. Użycie dopełniacza: pop... czerwonej twarzy był D₄b, paniej pilen E, swojej roboty pilen E₂b, bom ja cnoty pilen C₇, wygrał zawodu D₇, dobyć zamku E, zamku dobywał E, Żyd sie tego dowiedział D₅b, poczkam tego A₄, podnieś tych strzemion E₉, dzieweczki mnich sie rozmiłował E₆b, spowiedał sie grzechów Bb, szanować cudzego C₄, kożuszka szanowała C₇, zataić tego A₅. Celownik: rozumiem temu A₂b, E₁₀. Biernik: rozmawiał... swoje rzeczy D₆b zam. o swoich rzeczach, grają pisaną C₇ (dom. się — kartę). Narzędnik: ten ludźmi nie błaźni Eb, zwykle błaźnić z kogo, zgodą mieszkać B₂b, cnotą źle długo kuglować A₃ = igrać, ale kuglować z kogo C = naśmiewać się z kogo.
 Z użycia przyimków: daj sie winien z grzechów Panu Bogu E₇b; do kozła podobien D₄, ale częściej ku, k: ten k temu podobien D₄, podobien ku szalonemu C₂b, podobien ku świni C₃, pannie kwoli D₅; ten rozumiał na Boga E zam. o Bogu, nacz jedno pomyślę A₂b = o czym, powiedali na kura A₇b = o kurze, zamknął go na swój pokój E₉b = w swoim pokoju, idzie jeden mimo nie (t. j. panie) C₄, jechał mimo dwór B₃, o to = za to A₇b, prze Bóg E₇, E₉b i często = dla Boga, po kilka dni = po kilku dniach, we mszą E₉ = w czasie mszy, w kazanie napominał swoje