Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
OR. — OT.
Wigilja.
Choćbym odszedł poza rzeki,
poza góry hen! ogromne.
choćbym błądził całe wieki —
naszej „Gwiazdki“ nie zapomnę…
Nie zapomnę chwili owej,
co najdalsze serca brata,
ani pieśni kolendowej, —
choćbym odszedł na kraj świata..
Stara pieśni kolendowa
święć się, święć się, nutą starą,
zawsze żywa, zawsze nowa
i tętniąca szczerą wiarą!
Z tobą anioł w białej szacie
i przeczysta schodzi wiara…
Święć się, święć się w naszej chacie
kolendowa, pieśni stara!
|
_(cropped).jpg)
.jpg&oldid=3382408){kind=link}