Wypłókać kalafiory, włożyć do rondelka, w którym powinna być woda, zagotowana z łyżką masła i trochą soli, nie długo gotować, bo wraz one stają się miękkie tak, jak szparagi. Wyłożywszy one i odcedziwszy, kłaść na półmisku, a dając na stół, zalać masłem zarumienionem z tartą bułką, lub sosem, który się tak robi: wziąść na półmisek ćwierć funta masła lub trochę więcéj, żółtek ze sześć, łyżkę mąki, rozmieszać dobrze z pół kwartą wody pozostałéj od kalafiorów lub szparagów; wycisnąć sok z pół cytryny lub lampeczkę wina i łyżkę cukru, mieszać na ogniu, zagotować i tym sosem zalewać, który powinien być gęstawy.
Obrać kartofle, włożyć do rądelka, zalać wodą, dodać łyżkę masła, trochę soli, i gdy już będą miękkie, wybrać na durszlak, aby woda ściekła i wykładać na półmisek, zalać potem masłem rumianem z tartą bułką lub sosem uprzednio wzmiankowanym.
Młode kartofle zawierają w sobie bardzo wiele części wodnych, należy się więc starać aby tę wodnistość nie powiększaś przez gotowanie w wodzie, dla tego podaje tu doskonały sposób gotowania młodych kartofli bez wody. Obrane na pięć minut przed gotowaniem (gdy bowiem leżą długo obrane, narasta na nich druga skórka), włożyć w garnek żelazny lub rondel, w glinianym naczyniu za długo trwa, nim się rozgrzeje, na kartofle położyć łyżkę masła, trochę siekanéj pietruszki i soli: przykryć i postawić na blasze na pół godziny (nie powinny nigdy stać na
