płot wołają swoich narzeczonych; po takiém zawołaniu, z któréj strony psy zaszczekają, z téj strony narzeczony ma przybyć; właśnie na wołanie Mełanki nieodpowiedziały psy, lecz przybył sam narzeczony, który umarł był przed rokiem ze zgryzoty, gdy mu Mełanka niebyła wierną w dotrzymaniu słowa wyjścia za niego za mąż i pochwyciwszy dziewczę, udusił.
W parę godzin drogi od warowni Kilji, w kierunku Benderu jest mogiła w polu, na wierzchołku któréj leży kamień z wykutym krzyżem. Takie o niéj podanie: Na Wołoszczyznie była jedna wielka czarownica, a miała córkę tak ładną, jak gwiazda. Dziewczyna ta bała się i nielubiła Turków; kiedy więc słali się do niéj rozmaici bojary i kniazie, ona powiadała: że za tego pójdzie za mąż, który ze swojém wojskiem trzy razy Turków w boju pokona, bo właśnie była wtenczas wojna z Turkami. Między starającymi się o nią, był jeden bojarzyn dalekiéj ziemi, a nazywał się Świryd;[1] on usłyszawszy o tém, radził się czarownicy; a ta mu dała ziela, którego gdy się napił, widział jak na dłoni w przyszłości, że on, choćby z jak małém był wojskiem, pobije trzy razy największe siły tureckie; poszedł więc na wojnę, i po trzykroć nieprzyjaciół pokonał; poczém wrócił, aby pojąć krasawicę za żonę. Było to właśnie wtenczas, kiedy jeden mołdawski bojarzyn, zakochawszy się w onéj pięknéj dziewczynie obsypał ją bo-
- ↑ Pan Izopolski domyśla się, że Świryd mógł być znanym w dziejach hetmanem Janem Świrgowskim. Posług pieśni poległ on niedaleko Kilji r. 1574.
_061.png&oldid=1981295){kind=link}