Strona:PWM Woytowicz Bolesław 2.jpg

ich okiem pobierał pierwsze lekcje muzyki. 1912–19 uczył się w ros. męskim gimnazjum klas. w Kamieńcu Podolskim, które ukończył ze złotym medalem; równolegle uczęszczał do średniej szkoły muz., gdzie uczył się u Hanickiego. Z tych lat pochodzą jego pierwsze próby kompoz. (kwartet smyczk., muzyka do sztuki S.I. Nikołajewa Gorbun, kantata). 1920 rozpoczął studia w Wyższej Szkole Muz. im. F. Chopina w Warszawie w klasie fort. A. Michałowskiego oraz komp.: W. Maliszewskiego, F. Szopskiego, R. Statkowskiego i M. Surzyńskiego. Studiował też prawo na UW. W 1924 uzyskał dyplom w klasie fort. z najwyższym odznaczeniem, w tym samym roku rozpoczął pracę w macierzystej uczelni, prowadząc zajęcia gry na fort. i teorii muz. Jednocześnie rozpoczął działalność koncert., występował w kraju i za granicą, m.in. we Francji, Czechosłowacji, Austrii, Niemczech, Szwajcarii, Włoszech, w krajach nadbałtyckich, Holandii, Wielkiej Brytanii i Stanach Zjedn. W 1927 wziął udział w I Międzynarod. Konkursie Pianist. im. F. Chopina, uzyskując w dowód uznania specjalny dyplom. Począwszy od kolejnego konkursu regularnie zasiadał w gronie jury, był również jurorem innych konkursów pianist., m.in. w Bolzano, Montrealu, Budapeszcie, Paryżu i Rio de Janeiro.
W l. 1930–32 przebywał na stypendium w Paryżu, gdzie kontynuował naukę komp. u N. Boulanger, działając równocześnie w tamtejszym Stowarzyszeniu Młodych Muzyków Polaków. Pobyt w Paryżu ukształtował nie tylko preferencje stylistyczne kompozytora (neoklasycyzm), ale i jego późniejszą postawę jako pedagoga. Po powrocie z Paryża przebywał w Warszawie, prowadząc działalność kompoz., koncertową i pedag. w Wyższej Szkole Muz., działał też aktywnie m.in. w TWMP i Or-