Strona:PWM Wiłkomirski Józef 2.jpg

wstaniu warsz., potem był więźniem stalagu w Sandbostel. W latach wojny i później (do 1949) uczył się gry na wioloncz. także u brata Kazimierza. W 1946 rozpoczął studia na uniw. w Łodzi (historia, archeologia), 1946—49 studiował dyryg. w PWSM w Łodzi u Kazimierza W., Z. Górzyńskiego i W. Ormickiego oraz 1949–50 u F. Kulczyckiego w PWSM w Warszawie. 1954–56 odbył aspiranturę pod kier. W. Bierdiajewa w PWSM w Warszawie. 1946–49 był wiolonczelistą w ork. filh. w Łodzi, 1949–50 w ork. Opery Warsz., 1950–51 dyrygentem Filh. Krakowskiej, 1951–52 dyryg. Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze”, 1952–54 kier. muzycznym Zespołu Pieśni i Tańca „Skolimów”, 1954–57 drugim dyrygentem filh. w Poznaniu, 1957–71 dyr. i kier. artystycznym filh. w Szczecinie. 1978 utworzył Państw. Filharmonię w Wałbrzychu (obec. Filh. Sudecka). Był jej dyr. naczelnym i artyst. do 2005, gdy przeszedł na emeryturę. 1978–91 kierował Zespołem Szkół Muz. w Wałbrzychu. Został odznaczony Krzyżem Kawal. (1963), Ofic. (1979), Komand. z Gwiazdą (1998) Orderu Odrodz. Polski, Orderem Sztandaru Pracy I kl. (1986), Warsz. Krzyżem Powstańczym (1985), Krzyżem Armii Krajowej (1995).