Strona:PWM Regamey Konstanty 2.jpg

ukończył na UW filologię klas. i orientalną. 15 XI 1932 zadebiutował jako krytyk muz. artykułem o IV Symfonii koncertującej Szymanowskiego, nast. publikował art. w „Zet” i „Prosto z mostu”. W tymże r. podjął studia w zakresie filologii orientalnej i lingwistyki w Ecole des Hautes Etudes i w Collège de France w Paryżu. 1935 uzyskał na UW stopień dra z zakresu filologii hind. i gramatyki porównawczej języków indoeuropejskich. 1937 przedstawił rozprawę habilitacyjną i jako doc. prywatny podjął wykłady. Przebywał w kręgach inteligencji i ziemiaństwa o orientacji artyst., spotykał się wielokrotnie z K. Szymanowskim, J. Iwaszkiewiczem, B. Micińskim, K.I. Gałczyńskim, J. Braunem, J. Stempowskim. 1937 poślubił Annę Janinę Kucharską, studentkę filologii romańskiej z Krakowa. Do wybuchu II wojny świat. prowadził ożywioną działalność krytyczną. 1937–39 był red. dwumiesięcznika „Muzyka Współczesna”, 1938–39 red. nacz. miesięcznika „Muzyka Polska”; 1939 uczestniczył w przygotowaniu festiwalu MTMW w Warszawie i w Krakowie. Podczas okupacji pracował jako pianista w kawiarniach. Ze względu na obywatelstwo szwajc. miał łatwiejszą sytuację, gdyż nie podlegał bezpośrednim kontrolom Gestapo. Nawiązał zatem współpracę z Armią Krajową, 1942 pełnił funkcję kuriera (o pseud. Czesław Drogowski); w jego mieszkaniu znajdowały schronienie osoby ukrywające się, a kompozytorzy oddawali swoje rękopisy na przechowanie (np. R. Palester i inni).
K. R. debiutował jako kompozytor na koncertach konspiracyjnych. 1942 zaprezentował Pieśni perskie zinstrumentowane za sugestią K. Sikorskiego, który udzielił mu kilku lekcji komp.; 6 VI 1944 wykonany został Kwintet; wrażenia z tego koncertu zostały przekazane wiele lat później we wspomnieniu W. Lutosławskiego. Po klęsce powstania warszawskiego K. R. z matką znalazł się w obozie koncentracyjnym w Sztutowie pod Gdańskiem, a nast. w