Strona:PWM Palester Roman 2.jpg

młodych pol. kompozytorów życzliwie przyjmowanych przez skupioną wokół Szymanowskiego elitę świata muz. Prowadził ożywioną działalność w wielu zakresach życia muz. W l. 1931–34 (w okresie dyrekcji W. Horzycy) pracował na stanowisku kier. muzycznego Teatrów Miejskich we Lwowie i pisał ilustracje muz. do sztuk teatr. W Warszawie współpracował z L. Schillerem komponując muzykę do wystawianych przez niego w Teatrze Polskim dramatów; ogółem do wybuchu II wojny świat. opracował ok. 40 ilustracji muz. dla teatrów. Pisał również muzykę do pierwszych pol. filmów dźwiękowych, często wspólnie z M. Neuteichem (m.in. Dziewczęta z Nowolipek). Współpracował z PR przygotowując ilustracje muz. słuchowisk. Pełnił różne funkcje w stow. twórczych: 1932 był zastępcą członka, od 1933 członkiem zarządu Stow. Kompozytorów Pol., 1936 jego sekretarzem generalnym, 1938 zastępcą przewodn. Działał też w zarządzie pol. sekcji MTMW (1938–39 wiceprezes), w Radzie Nacz. Związku Artystów i Kompozytorów Scen. (ZAiKS) i w Radzie Muzycznej Tow. Szerzenia Sztuki Polskiej wśród Obcych. Publikował artykuły w „Kwartalniku Muzycznym”, „Muzyce” i „Muzyce Polskiej”. 1936 wyjechał na kilka miesięcy do Paryża, jednak w odróżnieniu od swoich polskich kolegów nie uzupełniał tam studiów muz.; do 1938 był członkiem Stow. Młodych Muzyków Polaków. 1939 (wraz z Barbarą Podoską) pełnił funkcję sekretarza XVII Festiwalu MTMW w Warszawie i Krakowie. W latach 30. utwory P. były grywane w kraju i za granicą, popularność zdobyły zwł.: Muzyka symfoniczna, Symfonia dziecięca, Mała uwertura, Taniec z Osmołody, wykonany m.in. w 1936 na XIV Festiwalu MTMW w Barcelonie, II Kwartet smyczkowy, Suita symfoniczna oraz balet Pieśń o ziemi.
Po wybuchu II wojny światowej P. początkowo przebywał w Warszawie i zarabiał na życie grając w lokalu „Gastronomia”. W V 1940 podczas obławy został aresztowany i osadzony w więzieniu na Pawiaku, skąd udało mu się wydostać po ponad 6 tygod-