Strona:PWM Niewiadomski Stanisław 2.jpg

decyzję obrania kariery muz. W l. 1882–85 studiował w konserw. w Wiedniu pod kier. F. Krenna (komp.) i A. Sturma (fort.). Ukończywszy studia z wyróżnieniem wrócił do Lwowa, gdzie podjął działalność na polu pedagogiki i krytyki muz., kompozycji oraz organizacji życia muz. Początkowo pracował jako korepetytor w teatrze hr. Skarbka, a od V 1886 do III 1887 wraz z C. Dobrzańską współkierował tą instytucją pełniąc funkcję dyrektora artyst. opery i operetki. 1886/87 uczył historii muzyki w szkole muz. L. Marka. 1887 objął stanowisko profesora konserw. Galicyjskiego Tow. Muzycznego we Lwowie, w którym pozostał do 1918; wykładał teorię muz. (1887–98), ogólne zasady muzyki i harm. (1898–1918), historię muz. (1890–1918) i śpiew chór. (1891–1918).
Miesiące letnie spędzał zwykle poza granicami kraju, wyjeżdżał m.in. kilkakrotnie do Lipska, gdzie w konserw. pogłębiał wiedzę z zakresu kontrap. u S. Jadassohna, bywał na przedstawieniach operowych w Monachium, Berlinie, Dreźnie, Wiedniu, Paryżu, Mediolanie, dwukrotnie na przedstawieniach wagnerowskich w Bayreuth. 1887 we Włoszech zapoznał się z metodą nauki śpiewu F. Lampertiego. 1885–92 pełnił funkcję drugiego dyrygenta Tow. Śpiewaczego Lutnia-Macierz, a 1888–92 nauczyciela śpiewu chór. w szkole śpiewu działającej przy tym towarzystwie. 1890–1900 był członkiem komisji sprawującej z ramienia Wydziału Krajowego nadzór artyst. nad działalnością teatru hr. Skarbka, a 1899–1910 członkiem rządowego kolegium znawców z zakresu muzyki. Znajdował się w centrum wielu waż-