Kisielewski Stefan, pseud. lit. Kisiel, Teodor Klon, Tomasz Staliński, *7 III 1911 Warszawa, †27 IX 1991 Warszawa, pol. kompozytor, publicysta, pisarz i krytyk muzyczny, literat, pedagog. 1927—37 odbył studia muz. w Konserw. Warsz., uzyskując dyplomy w zakresie teorii muz. (1934), komp. (1937) w klasie K. Sikorskiego oraz fort. (1937) w klasie J. Lefelda. 1929—31 studiował polonistykę i filozofię na UW. W l. 1938—39 uzupełniał studia muz. w Paryżu. W okresie międzywojennym rozpoczął działalność jako kompozytor, krytyk oraz literat; 1932 opublikował pierwsze recenzje muz. w dwutygodniku „Echo Tygodnia”. 1935—37 był sekretarzem red. „Muzyki Polskiej”, od 1935 publicystą i recenzentem muz. pism: „Pion”, „Bunt Młodych”, „Polityka” oraz „Zet”. Po powrocie z Paryża w IV 1939 objął stanowisko kier. muz. Rozgłośni „Warszawa II”. Po wybuchu II wojny świat. brał udział w kampanii wrześniowej; okres okupacji spędził w Warszawie, działając jako pedagog, akompaniator oraz pracownik Wydz. Delegatury Rządu na Kraj; podczas Powstania Warsz. stracił większość dorobku komp. Po wojnie osiedlił się w Krakowie. W 1945 założył „Ruch Muzyczny”, którego był red. nacz. do 1948. Po zlikwidowaniu pisma z przyczyn polit., następnie reaktywowaniu, był w l. 1957—59 członkiem zespołu redakcyjnego. W l. 1945—49 wykładał przedmioty teoret. w krakowskiej PWSM, po usunięciu z uczelni uczył prywatnie komp. (do jego uczniów należy m.in. A. Walaciński). Równocześnie zajmował się pracą kompoz., lit. oraz dziennikarską. W l. 1945—89 (z przerwami w l. 1953—56, kiedy wyd. pisma zawieszono, w l. 1968—71 w związku z cenzurą dot. zakazu publikacji K., w
