Gomółka, Gomulka, Gomolca, Mikołaj, *ok. 1535 Sandomierz, †po 30 IV 1591, pol. kompozytor i instrumentalista. Syn mieszczan sandomierskich, Tomasza i Katarzyny G., był od 1545 chłopcem-śpiewakiem w gronie paziów króla Zygmunta Augusta. 1548 rozpoczął naukę muzyki u J. Klausa, jednego z król. fistulatorów, grającego na instr. dętych drewnianych. Odtąd datuje się jego przynależność do tego zespołu, początkowo w charakterze ucznia (1548—50), a od 1558 jako pełnoprawnego instrumentalisty; zapewne uczył się przy tym nie tylko gry na fletach i instr. stroikowych, gdyż zaliczano go wówczas do grupy zwanej „fistulatores Itali”, której członkami byli w zasadzie muzycy grający na instr. strunowych i organach. W okresie nauki przebywał z dworem król. w Krakowie, Wilnie, Knyszynie, a 1552 także w Piotrkowie (w czasie sejmu), Gdańsku i prawdopod. u ks. Albrechta Hohenzollerna w Królewcu. Kapelę Zygmunta Augusta opuścił 16 VIII 1563; w ciągu ostatnich dwóch lat być może udzielono mu płatnego urlopu. W czasie pobytu na dworze musiał zetknąć się z takimi kompozytorami jak Wacław z Szamotuł, M. Leopolita czy W. Bakfark.
