Strona:PWM Dobrzyński Ignacy Feliks 3.jpg

twórczość kompoz. W Berlinie musiał pozostać dłużej, zarabiając lekcjami muzyki, ponieważ zamknął sobie drogę powrotu do kraju napisaniem kilku pieśni patriotycznych, m.in. Do matki Polki (sł. A. Mickiewicz); do Warszawy mógł powrócić dopiero we wrześniu 1847. W l. 1852–55 był dyr. opery w Teatrze Wielkim; 1857 zorganizował orkiestrę symf., która dawała przez jeden sezon cotygodniowe koncerty w Nowej Arkadii przy ul. Mokotowskiej. 1858–60 brał czynny udział w pracach komitetu powołanego do założenia Inst. Muzycznego. W tym czasie został członkiem lwowskiego Tow. Muzycznego. Po 1860 ze względu na zły stan zdrowia D. stopniowo rezygnował z udziału w życiu muz. stolicy. 1859–64 komponował muzykę do udramatyzowanej przeróbki Konrada Wallenroda A. Mickiewicza, ale jej nie ukończył. W ostatnim roku życia napisał pieśń solową Cyganeczka, 2 utwory rel., w tym Zdrowaś Maria na ten. i chór, oraz Studium na temat oryginalny w dubeltowym kontrapunkcie w ośmiu postaciach na kwartet smyczkowy. D. był żonaty z Joanną Müller (1813–79), uczennicą E.C. Solivy, śpiewaczką opery warsz. w l. 1832–34 i 1840–60.