Strona:PWM Czyż Henryk 2.jpg

narod., m.in. Grand Prix du Disque i nagroda Edisona za nagranie Pasji Pendereckiego — Philips 1967, Grand Prix Mondial za kwadrofoniczne nagranie Raj i Peri Schumanna — Electrola 1974. Od 1980 prowadzi klasę dyryg. w Akad. Muzycznej w Warszawie. W rozległym repertuarze Cz. dużo miejsca zajmują formy oratoryjne, muzyka klas. i współcz. Na pol. sceny operowe i estrady koncert. wprowadził szereg utworów Strawińskiego, Honeggera, Debussy’ego i in. 1966–69 blisko współpracował z K. Pendereckim, dyrygując prawykonaniami Pasji, Dies irae, Diabłów z Loudun i prezentując jego dzieła w wielu krajach. Opublikował kilka książek o tematyce muz., m.in. Ucieczka spod klucza, Wwa 1973, tłum. niem. pt. Giocoso ma non troppo, Berlin 1974, Porcelanowy amorek, Wwa 1977, Jak z nut, Wwa 1978, Serkal i inne tizery, Łódź 1978, Nie taki diabeł straszny — gawędy telewizyjne, Łódź 1979, Tizery, Wwa 1982. Cz. odznaczony jest Złotym Krzyżem Zasługi (1953), Krzyżem Kawal. Orderu Odrodz. Polski (1958), Nagrodą MKiS I st. (1975), Nagrodą Państwową I st. za całokształt działalności artyst. (1978).