Ta strona została uwierzytelniona.
pomocnik (staje — patrzy).
O — już są na Dziale...
gróbarz.
Aha — sporo ludzi... Mało kto hań w chałupie pozostał. Całe podleśne sioło...
pomocnik.
Zasłużył se.
gróbarz
(zapatrzony i zasłuchany w pieśni)
Tak, tak — żebraku, grywałeś se po polanach — weseliłeś świat — a teraz idziesz ku nam ze smutną muzyką...
pomocnik
(wyrzuca ziemię — znów staje, ociera pot — rozgląda się).
Biedna Hanka — jaz tu przygnała owce.
gróbarz.
Dyć wiera. Ona hań pasie...
pomocnik.
Nieraz z owcami szła za jego nutą, jak by owce i onę razem jaki urok pojął. Śpiewowali też ku sobie, jak paśli: on woły na jednym wierchu,
