Strona:PL Vicente Blasco Ibanez-Wrogowie kobiety 084.jpeg

 Jako młody człowiek, Michał nienawidził córki Dony Mercedes z racji jej dumy, miny pełnej wyższości, jaką przybierała ciągłe. Lecz teraz, gdy pokornie przychodziła prosić go o pomoc bez arogancji, udając wesołość dobrej przyjaciółki, która pragnie zapomnieć o przeszłości, czuł, jak się rozwiewają jego dawne uprzedzenia.
 W miłości był zawsze opiekunem, kochankiem na sposób wschodni, niezdolny interesować się innemi kobietami jak ze swego haremu, które wszystko zawdzięczają jego wspaniałomyślności. To też nagle poczuł dla Alicji uczucie koleżeńskie, widząc, że potrzebuje jego opieki, coś podobnego do uczuć, jakie w niem budzili Castro, pułkownik i inni mieszkańcy willi Sirena. Pomyślał nawet, że nieszczęście jest do zniesienia, skoro nadaje właściwy charakter ludziom. Ta Alicja, tak nieznośna w swej pierwszej młodości, mogła stać się przyjaciółką całkiem możliwą teraz, gdy straciła swą dumę i swą szorstkość dawną.
 Hałas przechodzącego pociągu, pełnego krzyków i świstu przerwał rozmyślania księcia. To przechodził pociąg żołnierski.
 Hałas ten przywrócił księżnę do poczucia rzeczywistości. Zdała się poraz pierwszy zauważać zbytek solidny i dyskretny tego dużego pokoju. Wstała, aby obejrzeć z bliska kilka płócien malarzy współczesnych, które ozdabiały ściany. Dla niej podpisy artystów miały więcej wartości, niż same obrazy.
 — Ile to musiało kosztować! — zawołała z podziwem.
 — Obym tylko mógł je zachować! — powiedział Michał tonem sceptycznym. Bardzo być może, że będę zmuszony je sprzedać.
 Księżna oglądała z okna ogrody, zchodzące aż do morza.
 — Bądź uprzejmy — powiedziała — wobec krew-