aż do 4 Sierp. 823 r., licząc lata słoneczne, z 19 dniami przybyszowemi, będzie tygodni 3913+3 dni. Liczbę tych tygodni podzielmy przez 24 (liczba klas kapłańskich), a wypadnie, że w ciągu całego owego czasu (4 Sierp. 748 — 4 Sierp. 823 r.) każda z 24-ch klas kapłańskich odbywała służbę w świątyni 163 razy, i jeszcze pozostanie jeden tydzień reszty, +3 dni powyższe. Czyli pozostała ostatnia liczba trzech dni (4—6 Sierp. 748 r.) należy do tygodnia 23-ej klasy kapłańskiej; w następnym tygodniu (7—13 Sierp.) obejmowała służbę w świątyni klasa 24-a; a w d. 14—21 Sierp. t. r. 1-a klasa Jojariba. Że zaś klasa Abjaszowa była ósmą, więc na Zacharjasza kolej służby wypadała od d. 2 do 9 Października 748. Dom jego w Hebron był o 5 godzin drogi od Jerozolimy; mógł więc zaraz dnia 10 v. 11 Paźdz. być w domu. Zatém z d. 10 v. 11 Marca r. 749 rozpoczął się szósty miesiąc po poczęciu św. Jana Chrz.; w tymże miesiącu, szóstym, między 11 Marca a 10 Kwiet. dopełniła się Tajemnica Wcielenia; więc i Nar. Chr. nastąpiło w 9 mcy potém, t. j. nie wcześniej jak po 10 Grud. 749, a nie później jak 10 Stycz. 750 r. od zał. Rz. Jeżeli więc powszechna tradycja Kościoła naznacza dzień 25 Grud. jako datę Nar. Chr., nietylko nie sprzeciwia się to danym naukowym, ale owszem, jest dokładniejszém określeniem, którego chronologja dać nie jest w stanie; a taka zgodność między tradycją i danemi chronologicznemi zniewalać musi do uznania, że skoro Kościół podaje dzień 25 Grud. za datę Nar. Chr., musiał mieć ku temu dowody, których dzisiaj chronologja nie posiada. Zgodnie z datą Nar. Chr. ustanowione są inne: jeżeli bowiem P. Jezus nar. w nocy z 24 na 25 Grudnia, Zwiastowanie musiało nastąpić 25 Kwiet.; na 6 miesięcy przedtém poczęcie św. Jana (Luc. 1,36); a że „w oneż dni“ N. Marja P. udała się do Elżbiety (Luc. 1,39), gdzie pozostawała „około 3-ch miesięcy“ (ib. w. 56); więc bardzo słusznie narodzenie się św. Jana jest zamieszczone na dzień 24 Czerwca. W 8 dni po Nar. Chr. nastąpiło Obrzezanie (1 Stycznia); w 40 (t. j. 2 Lutego) — ofiarowanie w świątyni; po ofiarowaniu dopiero mógł nastąpić pokłon trzech mędrców (Ob. Patritii, De Evangeliis l. 3 s. 331). § 21. Data Chrztu P. Jezusa i pierwszej Paschy. Św. Jan Chrz. otrzymał posłannictwo „15-go r. panowania Tyberjusza cesarza, gdy Poncjusz Piłat rządził żydowską ziemią (Judaea), a Herod Antypas był tetrarchą Galilei, a Filip brat jego tetrarchą Iturei i Trachonitidy, a Lyzanjasz tetrarchą Abileny; za najwyższych kapłanów Annasza i Kaifasza.“ Luc. 3, 1. 2. Datę panowania Tyberjuszowego można dwojako liczyć: albo od śmierci cesarza Augusta (19 Sierp. 767 r. od zał. Rz.), albo od czasu jak został przez Augusta przybranym do rządów (w Stycz. 765 r.). W pierwszym razie, XV r. Tyberjusza będzie od 19 Sierp. 781 do 18 Sierp. 782 r. zał. Rz.; w drugim, od Stycz. 779 do Stycz. 780. Pierwsza data zdaje się lepiej odpowiadać tutaj, bo Piłat nastał w Marcu 780; więc jeślibyśmy liczyli lata Tyberjusza od czasu, jak do rządów za życia Augusta był przybrany (Stycz. 765 r.), to w Marcu 780 byłby r. 16 Tyberjusza. Wolimy zatém przyjąć lata panowania samego Tyberjusza (od Sierp. 767). Według tego obliczenia, św. Jan zaczął chrzcić przy końcu Sierpnia, lub na początku Września 781 r. Ewangelja nie wskazuje, czy P. Jezus wkrótce po rozpoczęciu misji Janowej dał się ochrzcić, czy też później. Mówi tylko ogólnikowo św.
