Strona:PL Niektóre poezye Andrzeja i Piotra Zbylitowskich 031.png

Noc i dzień tak na morzu w trwodze onej trwali,
 Potem wszyscy nabożne prośby udziałali
Do bogów, którzy morzem głębokiem władają,
 I wiatry niehamowne w mocy swojej mają.
Król sam naprzód takową prośbę w nawie swojej
 Uczynił: Boże, który masz w opiece twojej
Sprawy moje, bo tobie nie tajne przyczyny
 Dla których do ojczystej żegluję krainy,
Odpądź te nawałności i tak wielkie trwogi,
 Daj pogodę, lekki wiatr, nie bądź nam tak srogi,
Któremu na wysokich skałach oddawają
 Chwałę, co nad wodami w mych państwach mieszkają;
I ja, gdy się tam stawię u nich z łaski twojej,
 Uczynię zaraz dosyć powinności mojej,
Każę ółtarz postawić cny Neptunie tobie
 Nad morzem, na wysokiej skale, kędy sobie
Najady śliczne krain onych przebywają,
 Tobie co dzień ofiary wdzięczne oddawają.
Gdy tych słów król dokończył, zaraz nawałności
 Stanęły, i Tryton się puścił w głębokości.
A pogoda przyjemna zatem nastąpiła,
 Ż życzliwym wiatrem żaglom, a Tetys patrzyła
Sliczna z morza, po piersi tylko ukazując
 Wdzięczne członki, nawam się pilnie przypatrując.
Już woźniki słoneczne ze wschodniego morza
 Wychodziły, już ranne widać było zorza,
I Tytan na swym siedząc już stołku złocistym,
 Podnosił się od ziemie na wozie ognistym,
Kiedy od Helu nawy przybijać się jęły,
 I na kotwach u brzegu porządnie stanęły.
Tam radość niewymowna, tam bogom ofiary
 Morskim każdy oddawał, i przystojne dary.
Naprzód za zdrowie króla, więc zacnej królowej,
 Z osobna dali dzięki żenie Neptunowej.
Kilka dni tam z niewczasów onych odpoczywał
 Król z dworem swym, lepszego wiatru oczekiwał,
Żeby tam jeszcze sprawy niektóre odprawił,
 A Bolka ku Gdańskowi na bacie wyprawił,
Który niebezpieczeństwa zażył niemałego,
 I zdrowia mało nie zbył nad wszystko milszego,