Ta strona została uwierzytelniona.
Niechaj więc szarpie, niech jak ogień pali,
Niech cię los bije, jako słomę cep...
Ptak — boleść z czasem znika w modrej dali,
Lecz duszy zostawia chleb!
Niechaj więc szarpie, niech jak ogień pali,
Niech cię los bije, jako słomę cep...
Ptak — boleść z czasem znika w modrej dali,
Lecz duszy zostawia chleb!