Ta strona została uwierzytelniona.
Prawą rękę ma uciętą,
Lewą nogę ma urwaną,
Het, precz, aże po kolano,
Pod Turbigo, czy Magentą[1].
Byłaż bitwa to szczęśliwa!
Nogi za pas Szwaby wzięli,
Aż do Mincio krzyk: Evviva!...
— »Gli uccelli!... Gli uccelli!...«
Na lombardzkiem polu w dali
Małe wzgórki sterczą z trawy...
Idź i pytaj, gdyś ciekawy,
Komu je tam usypali...
Przeleciała zawierucha,
Ludzie o niej zapomnieli,
Ani wroga, ani druha...
— »Gli uccelli!... Gli uccelli!...«
- ↑ Turbigo, Magenta, dwie miejscowości na zachód od Medyolanu; po bitwie pod Magentą (4 czerwca 1859) cofnęli się Austryacy aż pod Weronę i Mantuę nad rzeką Mincio.
