Ta strona została uwierzytelniona.
Lecz twój śmiertelny uścisk i pot,
Śmiertelne serca bicie...
I przyszła cicha, wieczna noc
Żar zdmuchnąć z twoich powiek,
I w kamień weszła żywota moc,
A martwy został — człowiek.
Zamknął już oczy — jeszcze je
Na dzieło swe otwiera...
— Tak po nieznanym życia śnie
Została »Virgo Nera«.
