Ta strona została uwierzytelniona.
Niech żyje Fryne!
I jasne systemy!
Tymon! Cóż stoisz jak głuchy i niemy?
Patrz, łódź przepływa pod żaglem ze śniegu,
Na maszcie wianek różany. Tu z brzegu,
Czuję, że w łodzi tej płynie bogini!
Która wyznaje system Heraklita,
I z pocałunków ognia — światy czyni.
Patrz, jak powiewa jej zasłona biała.
(powstaje i woła).
Ho, Thalassjana!... Ho! ho!...
Przeleciała,
Jak przelatują nadbrzeżne łabędzie...
(w zadumie)
I to już wszystko, co było, co będzie?
Mój mistrzu, przemów, bo Tymon się zmieni
W posąg pytania, bez dłuta Fidjasza...[1]
A już w Atenach dość mamy kamieni!
- ↑ Fidyasz — jeden z największych rzeźbiarzy greckich (w V w. przed Chr.).
