,Przyszłość ta, którą zdobywać ci trzeba,
Nie jest użyciem ni ciała — ni chleba,
Nie jest rozkoszy szumiącym puharem,
Ni żądz, ni pomsty, nie gniewu pożarem,
Lecz na klucz wiedzy zamkniętą świątnicą, Czuwaj, strażnico‘ A2.
»
—
zam.
w. 13—14:
,Tobie wejść trzeba najczystszą w te progi,
Żądz ziemskich pyły strząsnąwszy wśród drogi‘ A2.
»
—
w. 15
,Z ramion zrzucić‘ A1, P, PNU, WP; , I z bark zrzuciwszy‘ A2.
»
—
» —
,(własnych) nizkich‘ A2.
»
—
po w.
24:
,Jako wiosenne pędy naszych dębów,
Tkwiąc w pniu ojczystym, z słońca czerpią siły,
Ty, budownico nowych świata zrębów,
Cześcią synowską otaczaj mogiły,
Niechaj się tobą ojce siwe szczycą, Czuwaj strażnico‘ A2.
»
52
zam.
w. 1—2:
,Nieskończoności ukochaj dziedziny,
W przyszłość zasiewaj nie mary, lecz czyny‘ A2.
»
—
po w.
4:
,Ach, wiem, niełatwą jest dziś twoja droga,
Sieroto złudzeń, bez wiary, bez Boga...
Wiem, wrzące serce unosi cię snadno
W mętnych porywów przepaści aż na dno...
Wiem, że się trawisz namiętną tęsknicą, Młoda strażnico‘ A2
»
—
w. 7
,ducha‘ A1, P, PNU, WP; ,swojej‘ A2.
»
—
wiersze 5—16 w A2 w następującym porządku: 11, 12, 9, 10, 8, 5—7, 13—16.
