Ta strona została uwierzytelniona.
I liczy, jak skarby,
Omszone te garby,
Rodzinnych gór swoich przyczoła...
— Prehyba...[1] Petrańczyk[2] i Wilcze[3] zielone...
Tu moja sadyba i gniazdo rodzone...
Jam z wiatrem tam latał
I z orłem się bratał,
Znam wszystkie smereki[4] dokoła.
Tu Kunia[5], Opołta[6], a tam Koszarisko...[7]
Ej! dalneż to wierchy, choć widzą się blizko!...
Pieniażna, Czerteże[8],
Gdzie skarbów złe strzeże,
Gdzie rogi nie jęczą pastusze...
Ej, byłoż mi świata pod skalne te ściany,
Dopókim nie poznał wietrznicy Marany,
Co miga mi w oczach
Po łazach[9], uboczach[10],
A śmiechem zabiera mi duszę!...
Wróżyła cyganka: »Złe dnie z Sokolicy![11]
Ej! nie chodź pod okno Marany wietrznicy,
- ↑ Mała i Wielka Prehyba — dwa lesiste szczyty górskie (1175 i 1195 m) na północ od Szlachtowy.
- ↑ Petrańczyk — pasmo górzyste zalesione w obrębie wsi Jaworki.
- ↑ Wilcze — polana w lasach szczawnickich, graniczy z Szlachtową.
- ↑ Smerek — świerk.
- ↑ Kunia czyli Sewerynówka — pasmo górskie, ciągnie się od Szczawnicy w kierunku Obidzy i Jazowska.
- ↑ Opołta — pasmo lesiste, dalszy ciąg Kuni.
- ↑ Koszarisko czyli Koszarzysko — pasmo górskie, którego przedłużeniem jest Kunia.
- ↑ Czerteże i Pieniażna — pasma górskie, dalszy ciąg Koszariska.
- ↑ Łaz — u Podhalan miejsce wypalone z zarośli na pole (Słownik gwar Karłowicza), u górali szczawnickich także: łąka górska.
- ↑ Ubocz — bok, pochyłość góry, zbocze.
- ↑ Sokolica — skała w Pieninach, spadająca stromo ku Dunajcowi.
