Strona:PL Kronika Jana z Czarnkowa 154.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
—  128  —

polski i węgierski, Ludwik, zawezwał do siebie wszystkich starostów królestwa polskiego, wyznaczając im termin na dzień Ś. Jakóba[1] w Zolinie, dworcu swoim myśliwskim. Gdy się przed nim stawili, kazał im złożyć hołd wierności zięciowi swojemu Zygmuntowi[2]; a gdy to uczynili, wyprawił go razem z nimi i Bodzantą, arcybiskupem gnieźnieńskim, w celu objęcia w posiadanie zamków i miast oraz odebrania Bartoszowi zamku Odolanowa[3]. Ten margrabia Zygmunt, młodzian czternastoletni, zebrawszy wojsko polskie i zdobywszy najpierw miasto i zamek Koźmin, a następnie jeszcze dwie warownie Nabyszyce i Koźminiec, zaraz po N. P. Maryi[4] obległ zamek Odolanów. Podczas tego oblężenia, dnia 14-go września król Ludwik szczęśliwie zasnął w Panu. Powziąwszy pewną wiadomość o śmierci króla, margrabia i jego doradcy, mianowicie arcybiskup oraz starostowie Sędziwój krakowski i Domarat (wielko-)polski, nim wieść owa się rozeszła, zawarli z Bartoszem umowę i wybrali z obu stron sędziów, którzy powinni byli zamek Odolanów i wsie do niego należące oszacować na pewną sumę pieniężną, mającą być wypłaconą Bartoszowi. Ile zaś strat i szkody poczynili wojsko i Bartosz, zwłaszcza w dobrach czyli wsiach kościelnych, tego nie można było oszacować, i nie będzie końca tym szkodom, aż póki zamek Odolanów nie powróci w posiadanie królewskie[5].

 Za czasów króla Ludwika nie było żadnej stałości w królestwie polskiem, ani żadnej sprawiedliwości. Albowiem starostowie i ich burgrabiowie łupili ciągle dobra uboższych ludzi; a jeśli niektórzy z poszkodowanych, zastawiwszy swe majątki, jechali do Węgier i tam skargi do króla zanosili, król, wydawszy im listy, za które musieli w kancelaryi płacić wiel-

  1. ↑ 25 lipca 1382 r.
  2. ↑ Po przyjęciu hołdu od starostów królestwa polskiego, Zygmunt zaczął tytułować się „panem królestwa polskiego“ (dominus regni poloniae, K. d. Wp. III, 1802, 1803; K. d. Mp. I, 365); a nawet wysłał kupca krakowskiego Jana Zolnera do Londynu po zakup sukien na uroczystość koronacyjną (Prohaska „Urywki z dziejów XIV w.“ Kwart. hist. 1904, 215).
  3. ↑ Patrz rozdz. 52.
  4. ↑ 8 września 1382 r.
  5. ↑ Długosz 388.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:PL_Kronika_Jana_z_Czarnkowa_154.jpeg&oldid=1907441”