Ta strona została uwierzytelniona.
I nagrodę swą odbierze,
Że cię kochał wiernie, szczerze,
A choć w życiu się zadłużył,
Jednak zawsze tobie służył.
Tyś mu za to dopomagał,
By pokutą cię przebłagał.
Wieczne odpoczywanie,
Racz umarłym dać, o Panie!
Przepuść im dla twéj litości
Grzechy ludzkiéj ułomności,
A na wypłat za ich długi
Niech im służą twe zasługi.
Modły nasze i cierpienia
Niech wybawią ich z więzienia,
By się z tobą połączyli,
Za nas w niebie się modlili.
∗ ∗
∗ |
