Strona:PL Jeden z wielu (Trzeszczkowska) 09.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
Przygrywka.
A kto mi pieśń tę dał —
niech sercem ją powita.

Jak gra promieni w szkła pryzmacie,
Istoty drogie, ludzie blizcy,
Wy w piosnkach piewcy lśnicie wszyscy,
Lecz tylko on zna te postacie.

Nim przez pierś jego kryształową
Przejdziecie, drogie wy promienie,
On da wam piękna uświęcenie,
Koronę marzeń swych tęczową.

Wy własnych uczuć nie poznacie,
Tak one w pieśni spotężniały;
Czyż raz świat dziwią — w poemacie
Nadziemskie, jasne ideały?

Więc pyta, zkąd się to, zaiste,
Takie postacie cudne biorą?