ning[1] i insze pułki i chorągwie po wsiach i miastach rożnych. Ustawa tedy stanęła, żeby brać po 10 bitych talerow co miesiąc na koń z pługu (co u nas łan, to tam u nich pług). Braliśmy tedy w pierwszym miesiącu według ustawy, w drugim po 20 bitych, w trzecim już kto co mogł, choćby najwięcej, wytargować, zrozumiawszy substancyą chłopa, jeżeli się miał dobrze na mieszku. Dostało się chorągwi naszej na przystastwo[2] miasteczko Ebeltoft[3] cum attinentiis[4] i z wioskami, do niego należącymi, ktore przystastwo już to było w samym czuplu między morzem Baltyckiem a Oceanem, skąd już lądem progredi[5] nie można. Już się to tam zowie ta prowincya Jutlant, a to, gdzie Hadersleben, Suder-Jutlant[6]. Chorągiewby tam była bardzo stała rada, ale nie pozwolono ex ratione[7], że daleko od wojska, żeby jej nie ułowiono, bo to już 10 mil od Koppenhagen morzem, co jest tak snadny przejazd nieprzyjacielowi, jak milę iść lądem. Wysyłają tam tedy mnie na deputacyą, a najbardziej respektem[8] języka łaciń-
- ↑ W rpsie Hurnum; więc mogłaby to być wieś Hornum, ale ta wieś leży daleko na południe od Aarhusen w okolicy m. Veile. Będzie to raczej Hoerning, wieś odległa o dwie mile na połud. zachód od Aarhusen.
- ↑ Przystawstwo — dostarczanie żywności i pieniędzy na potrzeby wojska.
- ↑ Ebeltoft — m. w Jutlandji na wschód od Aarhusen, nad zatoką tejże nazwy.
- ↑ z przyległościami
- ↑ postępować naprzód
- ↑ Właściwie Soenderjydland, południowa Jutlandia czyli Szlezwik.
- ↑ z przyczyny
- ↑ ze względu na
_079.jpeg&oldid=2630804){kind=link}