Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Matka królów tom I 162.jpeg

łomówny — na to pytanie, głowę spuściwszy, długo nie chciał odpowiadać.
 Stąpał z nogi na nogę.
 — Nie wiem — rzekł po namyśle.
 — A zkądże cię król wyprawił! — zapytała Sonka.
 — Z Iłży — zamruczał Sassin.
 — Witolda nie było przy królu?
 — W Grodnie pozostał.
 — Nadciągnie więc rychło?
 Sassin powtórzył swe zakłopotane.
 — Nie wiem.
 Do czytania listu od króla powołać musiano pisarza, a tymczasem biskup krakowski, który też listy od Jagiełły miał, na zamek przybył.
 Poszła Sonka naprzeciw niego z poszanowaniem, bo go teraz wielce sobie pozyskać była rada, on też dosyć się jej okazywał przyjaznym.
 — Król — rzekła — daje znać o sobie, ale spodziewałam się z nim razem przybycia wuja, a o tym mi Sassin nic powiedzieć nie umie.
 Zbyszek okiem rzucił do koła i rzekł poważnie.
 — Ja więcej może potrafię... książę Witold przybycia swojego odmówił.
 Usłyszawszy to królowa, zarumieniła się cofając kroków parę. Niebytność najbliższego z rodziny, opiekuna, była niemal upokarzającą